|
ਨਾਨਕ...
ਤ੍ਰੇਲ-ਤੁਪਕੇ
ਅੰਦਰਲੀ
ਪਾਰਦਰਸ਼ ਸਮਾਧੀ॥
“ਕੁੰਨ”
ਵਿਚਲਾ
ਖਾਲਸਾ ॥
ਲਬਾ-ਲਬ
ਦੁੱਧ ਛੰਨੇ
ਤਰਦੀ ਚਮੇਲੀ ॥
ਕਿਰਤ ‘ਚ
ਗੁੱਧੀ
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬੂੰਦ॥
‘ਗੁਰੂ-ਘਰੋਂ’ ਬਾਹਰ
ਰੁਮਕਦੀ
‘ਵਾ-ਧੁਪੀਲੀ॥
ਟੱਲ, ਬਾਂਗ, ਸੰਖ
ਵਿਚਲੀ
ਚੁੱਪ॥
‘ਤੇਰ੍ਹਾਂ’ ਤੋਂ ‘ਤੇਰਾ’
ਦਾ
ਸਫ਼ਰਨਾਮਾ॥
ਰੂਹਾਂ
ਅੰਦਰਲਾ
ਕਰਤਾਰਪੁਰ॥
***
ਅਣਫਿਰਿਆ ਮੱਕਾ
ਉਦਾਸੀ ਲੰਮੀ ਸੀ -
ਔਝੜ ਸਫ਼ਰ॥
‘ਮੱਕੇ’ ਨੈਣੀ ਭਰਨੀ ਸੀ
‘ਅੰਮ੍ਰਿਤ-ਭਰੀ’ ਨਜ਼ਰ॥
‘ਮੱਕਾ ਫਿਰਿਆ’
ਉਹਦਾ ਦਹਿ-ਦਿਸੇਰਾ ‘ਅੰਮ੍ਰਿਤਸਰਿਆ’॥
ਬਾਬਾ ਅਤੇ ਮਰਦਾਨਾ
ਮੁੜ, ਔਝੜ ਸਫ਼ਰ ਝਾਗ ਪਿੰਡ ਪਰਤੇ,
…ਤਾਂ ਭਾਣਾ ਵਰਤਿਆ ਪਿਆ ਸੀ :
‘ਅੰਮ੍ਰਿਤਸਰ’ ਬੱਸ ਇਕ ਤਲਾਅ ਸੀ!
ਉਸਦੀ ‘ਅਣਫਿਰੇ’ ਮੱਕੇ ਆਲੀ ਮਾਨਤਾ ਸੀ॥
ਉਦਾਸੀ ਲੰਮੀ ਸੀ –
-0- |
