ਆਪਣੀ ਹੀ ਕੁੱਲੀ
- ਮਲਕੀਅਤ "ਸੁਹਲ"

ਆਪਣੀ ਹੀ ਕੁੱਲੀ ਉਤੇ ਮਾਣ ਹੁੰਦਾ ਪਿਆਰਿਓ ।
ਤੀਲਾ-ਤੀਲਾ ਕਰ ਮੇਰਾ ਘਰ ਨਾ ਉਜਾੜਿਓ ।

ਬੜਾ ਮਜ਼ਾ ਆਉˆਦਾ ਲੋਕੋ ਕਿਰਤ ਕਮਾਈ ਦਾ ।
ਆਪਣਾ ਹੀ ਕਰੀਦਾ ਤੇ ਆਪਣਾ ਹੀ ਖਾਈਦਾ ।
ਰੁੱਖੀ-ਮਿੱਸੀ ਰੋਟੀ ਦਿਓ , ਅਜ਼ਬ ਨਜ਼ਾਰਿਓ ,
ਆਪਣੀ ਹੀ ਕੁੱਲੀ ਉਤੇ ਮਾਣ ਹੁੰਦਾ ਪਿਆਰਿਓ।
ਤੀਲਾ-ਤੀਲਾ ਕਰ ਮੇਰਾ ਘਰ ਨਾ ਉਜਾੜਿਓ ।

ਬਾਲੜੀ ਦੇ ਸਿਰ ਉਤੇ ਚੁੰਨੀ ਲੀਰੋ ਲੀਰ ਹੈ।
ਹੱਥ ਅੱਡ ਮੰਗਣੇˆ ਦੀ ਪੈਰਾˆ ‘ਚ ਜੰਜੀਰ ਹੈ ।
ਖ਼ੂਨ ਸਾਡਾ ਪੀਤਾ ਤੁਸਾˆ ਰੰਗਲੇ ਚੁਬਾਰਿਓ ,
ਆਪਣੀ ਹੀ ਕੁੱਲੀ ਉਤੇ ਮਾਣ ਹੁੰਦਾ ਪਿਆਰਿਓ।
ਤੀਲਾ-ਤੀਲਾ ਕਰ ਮੇਰਾ ਘਰ ਨਾ ਉਜਾੜਿਓ ।

ਵੇਖੋ! ਮੇਰਾ ਭੁੱਖਾ-ਭਾਣਾ ਸੁੱਤਾ ਪਰਵਾਰ ਹੈ ।
ਪੀ ਕੇ ਸਾਡਾ ਖ਼ੂਨ ਕੋਈ ਮਾਰਦਾ ਡਕਾਰ ਹੈ ।
ਕਢ੍ਹਿਉ ਨਾ ਗਾਲਾˆ ਮੈਨੂੰ ਝਿੜਕਾˆ ਨਾ ਮਾਰਿਓ ,
ਤੀਲਾ-ਤੀਲਾ ਕਰ ਮੇਰਾ ਘਰ ਨਾ ਉਜਾੜਿਓ ।
ਆਪਣੀ ਹੀ ਕੁੱਲੀ ਉਤੇ ਮਾਣ ਹੁੰਦਾ ਪਿਆਰਿਓ।

ਬੰਗਲਾ ਬਣਾਇਆ ਅਸੀˆ ਵਢ੍ਹੇ ਸਰਦਾਰ ਦਾ ।
ਫਿਰ ਵੀ ਉਹ "ਸੁਹਲ" ਉਤੇ ਜ਼ੁਲਮ ਗੁਜ਼ਾਰਦਾ।
ਸੁਣ ਮੇਰੀ ਗੱਲ ਬੋਲੋ! ਚੰਨ ਤੇ ਸਿਤਾਰਿਓ ,
ਤੀਲਾ-ਤੀਲਾ ਕਰ ਮੇਰਾ ਘਰ ਨਾ ਉਜਾੜਿਓ ।
ਆਪਣੀ ਹੀ ਕੁੱਲੀ ਉਤੇ ਮਾਣ ਹੁੰਦਾ ਪਿਆਰਿਓ।

ਕੀ ਆਖਾˆ ਲੋਕੋ ਆਈਆˆ ਗਈਆˆ ਸਰਕਾਰਾˆ ਨੂੰ।
ਹੱਕ ਸਾਡਾ ਖਾਧਾ ਪੁਛੋ! ਦੇਸ਼ ਦੇ ਗ਼ਦਾਰਾˆ ਨੂੰ ।
ਜੋਕਾˆ ਵਾˆਗ ਚੰਬੜੋ ਨਾ ਖ਼ੂਨੀ ਹਤਿਆਰਿਓ ,
ਤੀਲਾ-ਤੀਲਾ ਕਰ ਮੇਰਾ ਘਰ ਨਾ ਉਜਾੜਿਓ ।
ਆਪਣੀ ਹੀ ਕੁੱਲੀ ਉਤੇ ਮਾਣ ਹੁੰਦਾ ਪਿਆਰਿਓ।

ਨੋਸ਼ਹਿਰਾ ਬਹਾਦਰ ਡਾ- ਤਿੱਬੜੀ (ਗੁਰਦਾਸਪੁਰ)
ਮੋਬਾ-98728-48610

-0-